"বেংকৰ প্ৰেমত পৰা ল'ৰাটো"

                                                                   ✍ৰাজ্জাক আলী

অম্লান আজিকালি বেছিকৈয়ে বেংকত অহা-যোৱা হৈছে। প্ৰায় প্ৰতিদিনে বেংকৰ চাৰিবেৰৰ মাজত আবদ্ধ হয় সি। নিজৰ বেংকৰ লেনদেনত যিটো কাম এদিনতে  হয়, সেয়া সি অলপ অলপ কৈ চাৰি পাঁচদিন লগায়।
কোনোবা দিন তাৰ নিজৰ কাম নাথাকিলেও আনৰ সৰু কাম এটা লৈ হ'লেও বেংকত এভুমুকি মাৰে।
কিন্তু কিয়? এই
কিয় টোৰ উত্তৰ শিৰোনামটো  নহয় আচলতে,
বেংকৰ প্ৰেমত পৰা নাই অথবা এ চি ৰ বতাহ খাবলৈও  সি বেংকলৈ নাহে ।
আচল  কথাটো হ'ল
প্ৰেমত পৰিছে সি , বেংকতে কৰ্মৰত এজনী ছোৱালীৰ প্ৰেমত। তাইৰ নামটো পাকে প্ৰকাৰে কাৰোবাৰ পৰা এদিন উলিয়াইছিল সি।
নামটো পোৱাৰ পিছত কিবা এটা বিশেষ ফূৰ্তি পোৱাৰ দৰে কৰিছিল। কাৰণ তাৰ উপাধিৰ  লগত তাইৰ উপাধি একেই, আৰু কি লাগে।
তাইক চাবলৈকে সি বেংকলৈ সময় উলিয়াই আহেই দিনটোৰ কোনোবা এটি সময়ত।
তাইৰ কেবিনত সুধিব নলগীয়া কথাটোও তাইৰ কাষলৈ গৈ সুধেগৈ। সুবিধা পালেই মনৰ কথা কৰবাত লগ হৈ ক'ব বুলি ভাবি থাকে।

কিন্তু আজি বেংকলৈ আহি অম্লানৰ মনৰ আকাশ পটককৈ ডাৱৰীয়া হৈ পৰিল। বতৰে কেতিয়া ৰূপ সলাই কোনেও নাজানে।হিন্দী গীত এটিয়ে  আছে। "মৌচম কি তাৰাহ তুম  ভি বদল ত নাজাওগি"
মানে বতৰৰ কোনো ভৰষা নাই।
সেউজীয়া সেউজীয়া লগা বেংকত উদযাপন কৰা সময়বোৰ এটি এটি পাত সৰি পৰাৰ দৰে পৰি নাইকীয়া হৈ গ'ল।
আজি তাই শাড়ি পিন্ধি আহিছে। সদায় চুইজাৰ পিন্ধি আহে। শিৰত সেন্দুৰ টো জিলিকি আছে।

অম্লান এ একো বুজি নোপোৱাৰ দৰে হৈ পৰিল।দুখৰ বৰষুণে বুজিব পৰা শক্তিকণ হেৰুৱাই পেলালে বেচেৰাটোৰ।
কালি যদি বিবাহ হ'ল তাইৰ, আজিটো বেংকলৈ নহাটো স্বাভাবিক। কিন্তু কিয় তাই বেংকলৈ আহিছে।
সাহস নহ'ল তাইক সুধিবলৈ।
বহু সময় থিয় হৈ শেষত বহি পৰিল কাষৰ চিটত।
অৱশেষত তাইৰ কাষৰ গৰাকীয়ে কিবা এটা শুভেচ্ছা দিয়াৰ কথা কৈ আছিল। তাৰ কাণত পৰিল।
সি ভালকৈ শুনাত  গম পালে যে
সেই শুভেচ্ছা তাইৰ বিবাহ বাষির্কীৰ আছিল।
আজি দুবছৰ হ'ল তাইৰ বিবাহৰ। সেয়ে আজি অলপ বেছিকৈ সাজি কাচি আহিছে।

বেচেৰা অম্লান।
ইমানদিনে বুকুৰ মাজত লৈ ফুৰা সপোনবোৰ থানবান হৈ পৰিল। বেচেৰাটোৰ  নিজৰে ভুল। তাইৰ
নামটো কেৱল সন্ধান কৰিয়েই ইমান দূৰ আগবাঢ়িব নালাগিছিল।
"বেংকৰ প্ৰেমত পৰা ল'ৰাটো" শিৰোনামটো অৱশেষত বিপৰীত হৈ পৰিল।।